Binnen het werkgebied van de psychosociale hulpverlening is counseling een stroming die uitgaat van de ‘gezonde mens’. Counselling is een zelfstandige vorm van hulpverlening en individuele begeleiding, waarbij het zich plaatst tussen het maatschappelijk werk en de psychotherapie in.

Het gaat hierbij om een vorm van hulpverlening voor mensen die te maken krijgen met functioneringsproblemen. Deze functioneringsproblemen kunnen zich voordoen in relatie tot de sociale omgeving van de persoon, of specifiek bij intrapersoonlijke processen en mechanismen die bepaalde vragen, behoeftes of problemen oproepen. Counselling is hiervoor een laagdrempelige vorm van immateriële hulpverlening, het is kortdurend en richt zich op de individuele psychosociale begeleiding waarin persoonlijke ontwikkeling -en het ondersteunen bij levensvraagstukken centraal staat. Het gaat hierbij om:

Het vinden van antwoorden op vragen

Het benutten van kennis en vaardigheden

Het benutten van ongebruikte mogelijkheden

Counselling gaat verder dan alleen goed luisteren of het geven van voorlichting.

Het richt zich op verandering, persoonlijke groei, het interactieproces tussen cliënt en counsellor en het beoogde resultaat. Hierbij is het van belang dat binnen het counsellingsproces afgebakende en realistische doelen worden gesteld.

Counselling maakt bij voorkeur gebruik van de mogelijkheden van de cliënt,

zoals verworven competenties, opgedane kennis en kunde, individuele talenten, en karakteristieke eigenschappen. Een counsellor dient de vaardigheden te hebben om deze mogelijkheden van de cliënt te stimuleren, te activeren en zoveel als mogelijk te benutten.

Het methodisch werken is een onderdeel van counselling.

De counselling richt zich op de gehele mens en niet op afzonderlijke delen. Dit noemen we de ‘holistische visie op de mens’.

Dit betekent dat de mens met al zijn gedachten, gevoelens, gedragingen en ervaringen een geheel vormt. Vanuit deze visie krijgt de mens vorm en geeft invulling aan zijn leven. Het accepteren van de huidige kijk op het leven en de daarbij horende emoties van de cliënt binnen de context van het hier en nu is een belangrijk uitgangspunt binnen de praktijk van counselling. Pas wanneer de cliënt en counsellor de situatie in het huidige moment hebben aanvaard, kan er worden gewerkt aan de gewenste gedragsverandering.